Terwijl ik aan het ontbijt zit met een collega en we wat vertellen over het weekend, maar ook over de verschrikkelijke gebeurtenis in München afgelopen vrijdagavond, speelt zich voor mijn ogen een klein drama af met een torenvalk. Ik zag dat het werd achtervolgd door een aantal kraaien, maar dat gebeurt wel vaker, vogels achtervolgen en jagen elkaar achterna. Toen ik weer uit het raam keek, zag ik dat de kleine torenvalk vlak voor ons raam ligt, zijn vleugels uitgespreid en volledig uitgeput.
Lang hoefde ik niet na te denken, ren naar buiten en probeer hem op te rapen. Helaas vliegt hij weg, tegen een groot raam. Bij de tweede poging kan ik hem gelukkig vangen. Hij is zeer bang en volledig uitgeput. Hij probeert natuurlijk de hele tijd weg te komen uit mijn handen. Door mijn sjaal over hem heen te leggen probeer ik hem te kalmeren.
Ik ben blij dat mijn collega’s me helpen het telefoonnummer van de dierenbescherming te bellen en een kartonnen doos bezorgen om het torenvalkje in te doen. Van de medewerker van de dierenbescherming krijg ik diverse informaties en opties wat te doen met de vogel en besluit het jonge dier enkele uren rust te geven en elk half uur te kijken hoe het met hem gaat. Hij wordt rustiger, maar ik merk natuurlijk dat hij uit de doos wilt. Ik weet niet goed wat te doen of welke optie het beste voor hem is. Mijn gevoel zegt me dat hij in orde is en hij terug in de natuur moet. Ik besluit hem niet naar de dierenbescherming of de vogelkliniek te brengen, maar hem zijn vrijheid terug te geven, in de natuur, waar hij thuishoo
rt. We brengen de doos met vogel naar een parkje in de buurt van ons kantoor. Toen ik de doos een klein beetje opende vloog hij vliegensvlug door de kleine kier naar buiten. Het zag prachtig uit hoe hij de boom in vloog, naar beneden naar mij keek, om vervolgens in de volgende boom te vliegen.
Mijn kleine, jonge torenvalk, ik wens je een mooi en gelukkig leven!
Dank aan Susan en Thomas voor jullie hulp!